Fox News
“Trumps djärva tullbeslut: En historisk dag för amerikanska jobb och ekonomi”
Idag ser vi ett historiskt ögonblick, och det är uppenbart att bara en person – Donald Trump – hade modet att ta plats i första raden och ta itu med det direkt. Med oss har vi Kevin Hassett, chef för det nationella ekonomiska rådet, för att förklara. Kevin, många tittare kan känna sig förvirrade av vad som hände idag, särskilt med de komplicerade procenttalen för tullar och hur de räknas ut. Vad är ditt huvudsakliga budskap till dem?
Kärnan, som jag tycker framhölls lysande, är följande: gå tillbaka till år 2000 när Kina gick med i Världshandelsorganisationen. Alla lovade en guldålder – billiga varor skulle strömma in, välstånd för alla. Men titta på verkligheten. Under 16 år med presidenterna Bush och Obama ökade den genomsnittliga familjens inkomst knappt, med en ynka total vinst på 80 dollar. Det är ungefär 5,50 dollar per år! Visst, vi fick billiga produkter, men till vilket pris? Jobb försvann, städer föll sönder och hela samhällen förstördes. Idag tog president Trump ett djärvt, banbrytande steg för att vända på det. Hans tillkännagivande markerar slutet på den eran – vi tar tillbaka jobben till Amerika. Vi är klara med dagarna av ynkliga löneökningar på 5 dollar per år medan Kina suger upp vår välfärd.
Titta på siffrorna – det är tydligt. Importen från utlandet har ökat kraftigt, och vår tillverkning har lidit. Kritiker som senator Rand Paul varnar för att tullar kan utlösa en recession eller politiska konsekvenser och pekar på tariffdebatterna på 1890-talet. De har skrikit i 40 år att detta dödar jobb och sänker ekonomin. Ändå vann Trump precis en jordskredsseger. Om det är så dålig politik, varför röstade väljarna på honom? Svaret är enkelt: folk ser förödelsen i sina hemstäder. De minns blomstrande samhällen från förr, och de litar på att Trump fixar det. Denna policy är en milstolpe i USA:s ekonomiska historia. Vi startar inte ett handelskrig – vi avslutar ett genom att återuppbygga Amerika från grunden.
Så hur fungerar dessa tullar? Handelsminister Howard visade ett diagram med olika satser för olika länder. Varför skillnaderna? Vissa nationer översvämmar våra marknader med varor men blockerar vår export med höga tullar eller smarta icke-tariffära hinder – som att avvisa våra grödor på grund av frötyper eller regler för boskapsfoder. Ta Sydkorea: vi skrev på ett ”fritt handelsavtal”, men hur många amerikanska bilar ser du där? Knappt några, tack vare deras dolda restriktioner. Vita huset, med hjälp av USTR, beräknade den ekonomiska skadan från dessa hinder för att sätta motsvarande tullar. Kommer länder som Korea eller Indien – kända för att fuska i handel – att komma och be om avtal? Presidentens telefon ringer, men förvänta dig inte snabba förändringar. Deras komplicerade regler och skatter försvinner inte över en natt.
Kritiker hävdar att konsumenterna kommer att lida, och föreställer sig folk på Toyota-återförsäljare som klagar över högre bilpriser. Men kommer kostnaderna alltid att vältras över på köparna? Inte nödvändigtvis. Kina, till exempel, exporterar till oss obevekligt för att hålla sin egen stabilitet uppe. De kommer troligen att sänka priserna för att fortsätta sälja här och ta en del av tullsmällen själva. Även om priserna stiger, pekar uppskattningar som Goldman Sachs på en måttlig ökning på 0,5 till 1 procent – vilket bleknar jämfört med fördelarna från skattelättnader och löneökningar för amerikanska arbetare. Och här är en stor vinst: kryphålet på 800 dollar – där billiga kinesiska varor undvek tullar – är borta. Det var ett rån, utnyttjat via postavtal för att undergräva amerikansk frakt. Nu är det Amerika först, arbetare först. Reallönerna steg med 6 500 dollar på tre år före covid under Trumps tidiga politik. Han satsar dubbelt nu, och jag förutspår att inkomsterna kommer att skjuta i höjden igen – långt bortom den usla ökningen på 5,50 dollar per år.
“اقدام جسورانه تعرفه‌ای ترامپ: روزی تاریخی برای مشاغل و اقتصاد آمریکا”
امروز شاهد لحظه‌ای تاریخی هستیم و مشخص است که تنها یک نفر—دونالد ترامپ—شجاعت این را داشت که در خط مقدم قرار بگیرد و مستقیماً با آن روبه‌رو شود. کوین هاست، مدیر شورای اقتصاد ملی، به ما ملحق شده تا موضوع را توضیح دهد. کوین، بسیاری از بینندگان ممکن است با اتفاقاتی که امروز رخ داد گیج شده باشند، به‌ویژه با پیچیدگی درصدهای تعرفه‌ها و نحوه محاسبه آن‌ها. پیام اصلی شما به آن‌ها چیست؟
نکته اصلی، که به نظرم به‌خوبی برجسته شد، این است: به سال ۲۰۰۰ برگردید، زمانی که چین به سازمان تجارت جهانی پیوست. همه قول یک دوره طلایی را دادند—کالاهای ارزان وارد می‌شوند، رفاه برای همه. اما واقعیت را ببینید. در طول ۱۶ سال تحت ریاست‌جمهوری بوش و اوباما، درآمد متوسط خانواده‌ها تقریباً هیچ تغییری نکرد و فقط ۸۰ دلار در مجموع افزایش یافت. این یعنی حدود ۵.۵ دلار در سال! بله، کالاهای ارزان به دستمان رسید، اما به چه قیمتی؟ مشاغل از بین رفتند، شهرها ویران شدند و جوامع کامل نابود شدند. امروز، رئیس‌جمهور ترامپ گامی جسورانه و تحول‌آفرین برداشت تا این روند را معکوس کند. اعلامیه او پایان این دوره را نشان می‌دهد—ما مشاغل را به آمریکا برمی‌گردانیم. دیگر خبری از روزهای افزایش ناچیز ۵ دلاری حقوق سالانه نیست، در حالی که چین ثروت ما را می‌مکد.
به داده‌ها نگاه کنید—غیرقابل‌انکار است. واردات خارجی سر به فلک کشیده و تولید ما ضربه خورده است. منتقدانی مثل سناتور رند پال هشدار می‌دهند که تعرفه‌ها ممکن است رکود اقتصادی یا تبعات سیاسی به دنبال داشته باشد و به بحث‌های تعرفه‌ای دهه ۱۸۹۰ اشاره می‌کنند. آن‌ها ۴۰ سال است که فریاد می‌زنند این رویکرد مشاغل را نابود می‌کند و اقتصاد را به زمین می‌زند. با این حال، ترامپ همین حالا یک پیروزی قاطع در انتخابات به دست آورد. اگر این سیاست بدی است، چرا رأی‌دهندگان از او حمایت کردند؟ پاسخ ساده است: مردم ویرانی شهرهایشان را می‌بینند. آن‌ها جوامع پررونق گذشته را به یاد می‌آرند و به ترامپ اعتماد دارند که آن را درست کند. این سیاست روزی عظیم در تاریخ اقتصادی آمریکا است. ما جنگ تجاری را شروع نمی‌کنیم—بلکه با بازسازی آمریکا از پایه، آن را پایان می‌دهیم.
پس این تعرفه‌ها چطور کار می‌کنند؟ وزیر بازرگانی، هوارد، نموداری نشان داد که نرخ‌های متفاوتی برای کشورهای مختلف دارد. چرا این تفاوت‌ها؟ برخی کشورها بازارهای ما را با کالاهایشان پر می‌کنند اما صادرات ما را با تعرفه‌های بالا یا موانع غیرتعرفه‌ای زیرکانه رد کردن محصولات کشاورزی ما به بهانه نوع بذر یا قوانین خوراک دام مسدود می‌کنند. کره جنوبی را در نظر بگیرید: ما یک “توافق تجارت آزاد” امضا کردیم، اما چند ماشین آمریکایی آنجا می نید؟ تقریباً هیچ‌کدام، به لطف محدودیت‌های پنهانشان. کاخ سفید، با کمک دفتر نمایندگی تجاری آمریکا (USTR)، خسارت اقتصادی این موانع را محاسبه کرد تا تعرفه‌های متقابل تعیین کند.
آیا کشورهایی مثل کره یا هند که به تقلب در تجارت معروفند برای معامله به سراغ شما یا رئیس‌جمهور می‌آیند؟
تلفن رئیس‌جمهور زنگ می‌خورد، اما انتظار تغییرات سریع نداشته باشید. قوانین پیچیده و مالیات‌هایشان یک‌شبه از بین نمی‌رود.
منتقدان می‌گویند مصرف‌کنندگان ضرر می‌کنند و تصور می‌کنند مردم در نمایندگی‌های تویوتا از قیمت بالای خودروها شکایت کنند. اما آیا هزینه‌ها همیشه به خریدار منتقل می‌شود؟
نه لزوماً. مثلاً چین بی‌وقفه به ما صادرات می‌کند تا ثبات خودش را حفظ کند. آن‌ها احتمالاً قیمت‌ها را پایین می‌آرند تا فروششان را اینجا ادامه دهند و بخشی از ضربه تعرفه را خودشان جذب کنند. حتی اگر قیمت‌ها بالا برود، تخمین‌هایی مثل گلدمن ساکس از افزایش اندک ۰.۵ تا ۱ درصدی خبر می‌دهندکه در برابر مزایای کاهش مالیات و افزایش دستمزد کارگران آمریکایی ناچیز است. و این هم یک برد بزرگ: آن معافیت ۸۰۰ دلاری که کالاهای ارزان چینی از تعرفه فرار می‌کردند حذف شد.
این یک کلاهبرداری بود که از طریق توافقات پستی، ارسال از چین به آمریکا را ارزان‌تر از داخل خودمان کرده بود. حالا اولویت با آمریکا و کارگران آمریکایی است. دستمزدهای واقعی در سه سال قبل از کووید، تحت سیاست‌های اولیه ترامپ، ۶۵۰۰ دلار بالا رفت. او حالا دو برابر روی این سیاست‌ها سرمایه‌گذاری کرده و من پیش‌بینی می‌کنم درآمدهای واقعی دوباره سر به فلک بکشند—خیلی فراتر از آن افزایش ناچیز ۵.۵ دلاری سالانه.
Trump’s Bold Tariff Move: A Historic Day for American Jobs and Economy
Today, we’re witnessing a historic moment, and it’s clear that only one person—Donald Trump—had the courage to take center stage and tackle it head-on. Joining us is Kevin Hassett, Director of the National Economic Council, to break it down. Kevin, many viewers might feel overwhelmed by what unfolded today, especially with the complexities of tariff percentages and how they’re determined. What’s your key message to them?
The core point, which I think was brilliantly highlighted, is this: rewind to 2000 when China joined the World Trade Organization. Everyone promised a golden era—cheap goods flooding in, prosperity for all. But look at the reality. Over the 16 years under Presidents Bush and Obama, the average family’s income barely budged, scraping by with a measly $80 total gain. That’s about $5.50 a year! Sure, we got inexpensive products, but at what cost? Jobs vanished, towns crumbled, and entire communities were gutted. Today, President Trump took a bold, game-changing step to reverse that. His announcement signals the end of that era—we’re bringing jobs back to America. We’re done with the days of pitiful $5 yearly wage increases while China siphons off our prosperity.
Look at the data—it’s undeniable. Foreign imports have surged, and our manufacturing has suffered. Critics like GOP Senator Rand Paul warn that tariffs could spark a recession or political fallout, pointing to the 1890s tariff debates. They’ve been shouting for 40 years that this approach kills jobs and tanks the economy. Yet, Trump just won a landslide election. If it’s such bad politics, why did voters back him? Simple: people see the devastation in their hometowns. They remember thriving communities from decades past, and they trust Trump to fix it. This policy marks a monumental day in U.S. economic history. We’re not starting a trade war—we’re ending one by rebuilding America from the ground up.
So how do these tariffs work? Commerce Secretary Howard presented a chart showing varying rates for different countries. Why the differences? Some nations flood our markets with goods but block our exports with sky-high tariffs or sneaky nontariff barriers—like rejecting our crops over seed types or cattle feed rules. Take South Korea: we signed a “free trade” deal, but how many American cars do you spot there? Hardly any, thanks to their hidden restrictions. The White House, with the USTR’s help, calculated the economic damage from these barriers to set reciprocal tariffs. Will countries like Korea or India—known trade offenders—come begging for deals? The President’s phone is buzzing, but don’t hold your breath. Their complex regulations and taxes won’t vanish overnight.
Critics argue consumers will suffer, picturing folks at Toyota dealerships griping about higher car prices. But will costs always hit the buyer? Not necessarily. China, for instance, exports to us relentlessly to prop up its own stability. They’ll likely slash prices to keep selling here, absorbing some of the tariff hit. Even if prices rise, estimates like Goldman Sachs’ suggest a modest 0.5% to 1% bump—dwarfed by the benefits of tax cuts and wage growth for American workers. And here’s a big win: that $800 de minimis loophole—where cheap Chinese goods dodged tariffs—is gone. It was a rip-off, exploited via postal treaties to undercut U.S. shipping. Now, it’s America first, workers first. Real wages soared $6,500 in three years pre-COVID under Trump’s early policies. He’s doubling down now, and I predict incomes will skyrocket again—far beyond that dismal $5.50 annual trickle.
