Trump’s Misguided Attempt to Rename the Persian Gulf:
A Historical Comparison of Iran and the United States
تلاش بیهوده ترامپ برای تغییر نام خلیج فارس: مقایسه تاریخی ایران و آمریکا
Trump’s felaktiga försök att döpa om Persiska viken:
En historisk jämförelse mellan Iran och USA
Donald Trumps rapporterade plan att döpa om Persiska viken till ”Arabiska viken” eller ”Gulf of Arabia” under sitt Mellanösternbesök har väckt ilska, särskilt bland iranier som ser namnet som en hörnsten i deras nationella identitet. Detta drag, som ses som en politisk gest för att blidka arabiska allierade, ignorerar århundraden av historia och Persiska vikens djupa kulturella betydelse. Genom att jämföra Irans och USA:s historiska utveckling, tillsammans med det etablerade namnet Persiska viken, kritiserar denna artikel Trumps beslut och understryker kunskapens bestående kraft över flyktiga politiska manövrar.
En historisk jämförelse: Iran mot USA
Iran, med en historia som sträcker sig över flera tusen år, är en av världens äldsta civilisationer. Persiska riket, grundat av Kyros den store, var en global supermakt känd för sin administrativa genialitet, kulturella mångfald och bidrag till mänskliga rättigheter, såsom Kyros-cylindern. Irans inflytande formade den antika världen, från arkitektur till litteratur, med Persiska viken som en viktig pulsåder för handel och kulturellt utbyte sedan akemenidiska eran. Trots invasioner och politiska förändringar har Irans kulturella och intellektuella arv bestått, med figurer som Rumi och Hafez som lämnat ett globalt avtryck.
USA, grundat 1776, är däremot en relativt ung nation. Dess historia präglas av snabb industrialisering, demokratiska experiment och globalt inflytande efter andra världskriget. Även om USA har utmärkt sig inom innovation och ekonomisk makt saknar dess kulturella historia djupet i Irans mångtusenåriga bidrag. USA har ofta omformat globala narrativ genom politisk och militär styrka, men försök att ändra geografiska namn – som Trumps tidigare omdöpning av Mexikanska golfen till ”Gulf of America” – speglar en ytlig inställning till historia, där kortsiktig diplomati prioriteras över etablerade fakta.
Persiska viken: Ett namn rotat i historien
Namnet ”Persiska viken” är ingen modern uppfinning utan ett begrepp som använts sedan antiken. Antika grekiska geografer som Ptolemaios kallade det Sinus Persicus, och romerska dokument från 100-talet e.Kr. bekräftar dess användning. Namnet återspeglar regionens historiska koppling till Persiska riket, som dominerade vikens norra kuster. FN, Internationella hydrografiska organisationen och otaliga historiska kartor bekräftar ”Persiska viken” som standardnamn, använt globalt tills vissa arabstater nyligen började driva på för ”Arabiska viken” av nationalistiska skäl.
Iran har hårdnackat försvarat namnet och ser det som en symbol för kulturellt arv. År 2012 hotade Iran att stämma Google för att ha utelämnat namnet på sina kartor, och 2023 protesterade man mot Iraks användning av ”Arabian Gulf Cup” för en fotbollsturnering. Dessa åtgärder understryker namnets betydelse, som förenar iranier över politiska skiljelinjer. Trumps föreslagna namnändring, rapporterad av Associated Press den 7 maj 2025, nonchalerar denna historia och riskerar diplomatiska spänningar vid en kritisk tidpunkt för USA:s och Irans kärnvapenförhandlingar.
Kritik av Trumps beslut
Trumps plan är ett provocerande misstag, rotat i politisk opportunism snarare än historisk förståelse. Genom att ställa sig bakom arabstater som driver på för ”Arabiska viken” siktar Trump på att säkra finansiella investeringar och stöd för USA:s politik, inklusive Israel-Hamas-konflikten och att begränsa Irans kärnvapenambitioner. Men detta drag alienerar Iran och förenar dess folk – både regimvänliga och regimkritiska – mot vad de ser som en förolämpning mot deras identitet. Irans utrikesminister Abbas Araghchi kallade förslaget ”ett tecken på fientlig avsikt” och varnade för att det skulle ”väcka alla iraniers vrede”.
Det är inte första gången Trump ger sig in i namnändringskontroverser. Hans exekutiva order 2025 om att kalla Mexikanska golfen för ”Gulf of America” möttes av hån från Mexiko och ledde till en stämning från Associated Press, som förbjöds från Vita husets evenemang för att ha vägrat följa ordern. En amerikansk distriktsdomare slog i april 2025 fast att första tillägget skyddar sådana redaktionella val, vilket visar gränserna för Trumps ensidiga åtgärder. Att döpa om Persiska viken för USA:s syften kommer på samma sätt inte att ändra dess globala beteckning, eftersom Internationella hydrografiska organisationen och de flesta kartografer upprätthåller ”Persiska viken”.
Trumps beslut riskerar också att eskalera spänningarna med Iran, som kontrollerar Hormuzsundet, en flaskhals för 20 % av den globala oljehandeln. Att provocera Iran under kärnvapenförhandlingar kan destabilisera regionen och påverka allierade som Kina, som är beroende av olja från Persiska viken. Detta kortsiktiga drag prioriterar flyktiga diplomatiska vinster framför långsiktig stabilitet och ignorerar de kulturella och geopolitiska konsekvenserna.
Kunskapens bestående kraft
Politiker som Trump utövar tillfällig makt, deras beslut bleknar ofta med deras ämbetstid. Kunskap, rotad i historia, geografi och kultur, består däremot. Namnet ”Persiska viken” är ett bevis på detta, erkänt av forskare, kartografer och internationella organ i århundraden. Som Araghchi noterade återspeglar namnet ”en gemensam respekt för mänsklighetens kollektiva arv”, inte ägande av något land. Försök att radera det, vare sig av Trump eller andra, saknar juridisk eller geografisk giltighet och fördjupar bara splittringar.
Kunskap, inte politiska utspel, formar världens förståelse av platser och deras betydelse. Persiska vikens namn är ett resultat av mänsklighetens historia, inte en förhandlingsvara för diplomati. Historien lär oss att imperier och ledare stiger och faller, men sanningen består. Och sanningen, som bekräftas av otaliga dokument, är att denna vattenmassa är Persiska viken.
Trump’s Misguided Attempt to Rename the Persian Gulf:
A Historical Comparison of Iran and the United States
Donald Trump’s reported plan to rename the Persian Gulf as the “Arabian Gulf” or “Gulf of Arabia” during his Middle East visit has sparked outrage, particularly among Iranians who view the name as a cornerstone of their national identity. This move, seen as a political gesture to appease Arab allies, ignores centuries of history and the deep cultural significance of the Persian Gulf. By comparing the historical trajectories of Iran and the United States, alongside the established nomenclature of the Persian Gulf, this article critiques Trump’s decision and underscores the enduring power of knowledge over fleeting political maneuvers.
A Historical Comparison: Iran vs. the United States
Iran, with a history stretching over 2,500 years, is one of the world’s oldest civilizations. The Persian Empire, founded by Cyrus the Great, was a global superpower known for its administrative ingenuity, cultural diversity, and contributions to human rights, such as the Cyrus Cylinder. Iran’s influence shaped the ancient world, from architecture to literature, with the Persian Gulf serving as a vital artery for trade and cultural exchange since the Achaemenid era. Even after invasions and political shifts, Iran’s cultural and intellectual legacy endured, with figures like Rumi and Hafez leaving a global imprint.
In contrast, the United States, founded in 1776, is a relatively young nation. Its history is marked by rapid industrialization, democratic experimentation, and global influence post-World War II. While the U.S. has excelled in innovation and economic power, its cultural history lacks the depth of Iran’s millennia-long contributions. The U.S. has often reshaped global narratives through political and military might, but its attempts to alter geographical names—like Trump’s earlier renaming of the Gulf of Mexico to the “Gulf of America”—reflect a superficial approach to history, prioritizing short-term diplomacy over established facts.
The Persian Gulf: A Name Rooted in History
The name “Persian Gulf” is not a modern invention but a term used since antiquity. Ancient Greek geographers like Ptolemy referred to it as Sinus Persicus, and Roman records from the 1st century AD confirm its usage. The name reflects the region’s historical association with the Persian Empire, which dominated the Gulf’s northern shores. The United Nations, the International Hydrographic Organization, and countless historical maps affirm “Persian Gulf” as the standard name, used globally until recent political efforts by some Arab states to promote “Arabian Gulf” for nationalist reasons.
Iran has fiercely defended the name, viewing it as a symbol of cultural heritage. In 2012, Iran threatened to sue Google for omitting the name on its maps, and in 2023, it protested Iraq’s use of “Arabian Gulf Cup” for a football tournament. These actions underscore the name’s significance, uniting Iranians across political divides. Trump’s proposed rename, as reported by the Associated Press on May 7, 2025, dismisses this history, risking diplomatic tensions at a critical time for U.S.-Iran nuclear talks.
Critique of Trump’s Decision
Trump’s plan is a provocative misstep, rooted in political opportunism rather than historical understanding. By aligning with Arab states pushing for “Arabian Gulf,” Trump aims to secure financial investments and support for U.S. policies, including the Israel-Hamas conflict and curbing Iran’s nuclear ambitions. However, this move alienates Iran, uniting its people—pro- and anti-regime alike—against what they see as an affront to their identity. Iranian Foreign Minister Abbas Araghchi called the proposal “indicative of hostile intent,” warning it would “bring the wrath of all Iranians.”
This is not Trump’s first foray into renaming controversies. His 2025 executive order to call the Gulf of Mexico the “Gulf of America” drew ridicule from Mexico and led to a lawsuit by the Associated Press, which was barred from White House events for refusing to comply. A U.S. district judge ruled in April 2025 that the First Amendment protects such editorial choices, highlighting the limits of Trump’s unilateral actions. Similarly, renaming the Persian Gulf for U.S. purposes will not alter its global designation, as the International Hydrographic Organization and most cartographers uphold “Persian Gulf.”
Trump’s decision also risks escalating tensions with Iran, which controls the Strait of Hormuz, a chokepoint for 20% of global oil trade. Provoking Iran during nuclear negotiations could destabilize the region, impacting allies like China, which relies on Persian Gulf oil. This short-sighted move prioritizes fleeting diplomatic gains over long-term stability, ignoring the cultural and geopolitical ramifications.
The Enduring Power of Knowledge
Politicians like Trump wield temporary influence, their decisions often fading with their tenure. In contrast, knowledge—rooted in history, geography, and culture—endures. The name “Persian Gulf” is a testament to this, recognized by scholars, cartographers, and international bodies for centuries. As Araghchi noted, the name reflects “a shared respect for the collective heritage of humanity,” not ownership by any nation. Attempts to erase it, whether by Trump or others, lack legal or geographical validity and only deepen divisions.
Knowledge, not political posturing, shapes the world’s understanding of places and their significance. The Persian Gulf’s name is a product of human history, not a bargaining chip for diplomacy. As history teaches us, empires and leaders rise and fall, but the truth endures. And the truth, as affirmed by countless records, is that this body of water is the Persian Gulf.
Namnet på viken är för alltid Persiska på amerikanska soldaters gravstenar.
The name of the Gulf is forever Persian on the tombstones of American soldiers.
نام خلیج همیشه فارس بر سنگ قبر سربازان آمریکایی
تلاش بیهوده ترامپ برای تغییر نام خلیج فارس: مقایسه تاریخی ایران و آمریکا
گزارشها حاکی از آن است که دونالد ترامپ قصد دارد در جریان سفر خود به خاورمیانه، نام خلیج فارس را به «خلیج عربی» یا «خلیج عربستان» تغییر دهد، اقدامی که خشم ایرانیان را برانگیخته است، زیرا این نام را بخشی از هویت ملی خود میدانند. این اقدام که بهعنوان ژستی سیاسی برای جلب رضایت متحدان عرب تلقی میشود، قرنها تاریخ و اهمیت فرهنگی عمیق خلیج فارس را نادیده میگیرد. این مقاله با مقایسه سیر تاریخی ایران و آمریکا، همراه با بررسی پیشینه نام خلیج فارس، تصمیم ترامپ را نقد کرده و بر قدرت ماندگار دانش در برابر مانورهای سیاسی گذرا تأکید میکند.
مقایسه تاریخی: ایران در برابر آمریکا
ایران با چند هزار سال تاریخ، یکی از قدیمیترین تمدنهای جهان است. امپراتوری پارسی که توسط کوروش کبیر بنیان نهاده شد، ابرقدرتی جهانی بود که به دلیل نبوغ مدیریتی، تنوع فرهنگی و مشارکت در حقوق بشر، مانند استوانه کوروش، شهرت داشت. تأثیر ایران دنیای باستان را شکل داد، از معماری تا ادبیات، و خلیج فارس از دوره هخامنشیان بهعنوان شریان حیاتی برای تجارت و تبادل فرهنگی عمل کرد. حتی پس از تهاجمات و تغییرات سیاسی، میراث فرهنگی و فکری ایران پایدار ماند و شخصیتهایی مانند مولانا و حافظ تأثیری جهانی بر جای گذاشتند.
در مقابل، ایالات متحده که در سال ۱۷۷۶ تأسیس شد، کشوری نسبتاً جوان است. تاریخ آن با صنعتیسازی سریع، آزمایشهای دموکراتیک و نفوذ جهانی پس از جنگ جهانی دوم مشخص شده است. در حالی که آمریکا در نوآوری و قدرت اقتصادی برتری دارد، تاریخ فرهنگی آن فاقد عمق مشارکتهای چند هزار ساله ایران است. آمریکا اغلب روایتهای جهانی را از طریق قدرت سیاسی و نظامی بازسازی کرده، اما تلاشهایی مانند تغییر نام خلیج مکزیک به «خلیج آمریکا» توسط ترامپ در گذشته، رویکردی سطحی به تاریخ را نشان میدهد که دیپلماسی کوتاهمدت را بر حقایق تاریخی ترجیح میدهد.
خلیج فارس: نامی ریشهدار در تاریخ
نام «خلیج فارس» ابداع مدرن نیست، بلکه اصطلاحی است که از دوران باستان استفاده شده است. جغرافیدانان یونانی باستان مانند بطلمیوس آن را سینوس پرسیکوس نامیدند و اسناد رومی از قرن اول میلادی استفاده از این نام را تأیید میکنند. این نام نشاندهنده ارتباط تاریخی منطقه با امپراتوری پارسی است که بر سواحل شمالی خلیج تسلط داشت. سازمان ملل متحد، سازمان بینالمللی هیدروگرافی و بیشمار نقشه تاریخی، «خلیج فارس» را بهعنوان نام استاندارد تأیید میکنند، نامی که تا تلاشهای سیاسی اخیر برخی کشورهای عربی برای ترویج «خلیج عربی» به دلایل ملیگرایانه، در سطح جهانی استفاده میشد.
ایران با جدیت از این نام دفاع کرده و آن را نمادی از میراث فرهنگی خود میداند. در سال ۲۰۱۲، ایران تهدید کرد که گوگل را به دلیل حذف نام خلیج فارس از نقشههایش تحت پیگرد قانونی قرار دهد و در سال ۲۰۲۳، علیه استفاده عراق از «جام خلیج عربی» برای یک تورنمنت فوتبال اعتراض کرد. این اقدامات اهمیت این نام را که ایرانیان را در طیفهای سیاسی مختلف متحد میکند، نشان میدهد. پیشنهاد تغییر نام توسط ترامپ، که طبق گزارش آسوشیتدپرس در ۷ مه ۲۰۲۵ منتشر شد، این تاریخ را نادیده میگیرد و در زمان حساسی برای مذاکرات هستهای ایران و آمریکا، خطر تنشهای دیپلماتیک را به همراه دارد.
نقد تصمیم ترامپ
طرح ترامپ گامی تحریکآمیز و اشتباه است که ریشه در فرصتطلبی سیاسی دارد تا درک تاریخی. با حمایت از کشورهای عربی که برای «خلیج عربی» تلاش میکنند، ترامپ به دنبال تأمین سرمایهگذاریهای مالی و حمایت از سیاستهای آمریکا، از جمله درگیری اسرائیل-حماس و مهار جاهطلبیهای هستهای ایران است. اما این اقدام ایران را منزوی کرده و مردم آن را – چه طرفدار رژیم و چه مخالف آن – علیه آنچه توهینی به هویتشان میدانند، متحد میکند. عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، این پیشنهاد را «نشانهای از نیت خصمانه» خواند و هشدار داد که «خشم همه ایرانیان را برمیانگیزد».
این اولین بار نیست که ترامپ وارد جنجالهای تغییر نام میشود. فرمان اجرایی او در سال ۲۰۲۵ برای نامیدن خلیج مکزیک به «خلیج آمریکا» با تمسخر مکزیک مواجه شد و به شکایتی از آسوشیتدپرس منجر شد که به دلیل امتناع از پیروی، از رویدادهای کاخ سفید محروم شد. یک قاضی فدرال آمریکا در آوریل ۲۰۲۵ حکم داد که متمم اول قانون اساسی از چنین انتخابهای تحریریهای حمایت میکند و محدودیتهای اقدامات یکجانبه ترامپ را نشان داد. به همین ترتیب، تغییر نام خلیج فارس برای اهداف آمریکا، نامگذاری جهانی آن را تغییر نخواهد داد، زیرا سازمان بینالمللی هیدروگرافی و اکثر نقشهنگاران از «خلیج فارس» حمایت میکنند.
تصمیم ترامپ همچنین خطر تشدید تنشها با ایران را به همراه دارد که کنترل تنگه هرمز، گلوگاهی برای ۲۰ درصد تجارت جهانی نفت، را در دست دارد. تحریک ایران در طول مذاکرات هستهای میتواند منطقه را بیثبات کند و بر متحدان آمریکا مانند چین که به نفت خلیج فارس وابسته است، تأثیر بگذارد. این اقدام کوتاهنگر، منافع دیپلماتیک گذرا را بر ثبات بلندمدت ترجیح میدهد و پیامدهای فرهنگی و ژئوپلیتیکی را نادیده میگیرد.
قدرت ماندگار دانش
سیاستمدارانی مانند ترامپ نفوذی موقت دارند و تصمیماتشان اغلب با پایان دورهشان محو میشود. در مقابل، دانش – که ریشه در تاریخ، جغرافیا و فرهنگ دارد – پایدار است. نام «خلیج فارس» گواهی بر این است که قرنها توسط محققان، نقشهنگاران و نهادهای بینالمللی به رسمیت شناخته شده است. همانطور که عراقچی اشاره کرد، این نام نشاندهنده «احترام مشترک به میراث جمعی بشریت» است، نه مالکیت یک کشور. تلاش برای حذف آن، چه توسط ترامپ و چه دیگران، فاقد اعتبار قانونی یا جغرافیایی است و تنها شکافها را عمیقتر میکند.
دانش، نه ژستهای سیاسی، درک جهان از مکانها و اهمیت آنها را شکل میدهد. نام خلیج فارس محصول تاریخ بشریت است، نه ابزاری برای دیپلماسی. تاریخ به ما میآموزد که امپراتوریها و رهبران میآیند و میروند، اما حقیقت پایدار است. و حقیقت، همانطور که اسناد بیشماری تأیید میکنند، این است که این پهنه آبی خلیج فارس است.
